Yılın son öğlesi...

Ben yine sen mişim o gün
Diğer tüm günlerde o gün'...
Anlamak istememekler dört bir yanında,
Gece her ay düştüğünde sen...
Seni mırıldanan zifirin bana yüzü yok,
Özlencem, umudum; uçmuş o zifire.
Gökyüzü, sen....

Bekliyorum çok...
Mümkün olan zehri hissedeyimde parmak uçlarımda
Nasıl olursa olsun yaşamak...
Nasıl olsa ay var!
Çeker kurtarır bizi gelgitlerimizden,
Söker alır bizi denizimizden.
Zifire gömsede olur gocunmam
Gökyüzü, sen,
Sen isen...

31.Aralık.2013

saat.onikiliotuzyedili

çirkinoldunamalazımdınşiir...

bende özledim

Yok yok ne umut hissedilir oldu bazı gözlerden,
Ne de görebilmek mümkün farklılığın ardındaki saf parıltıyı.
Kişiler dağılmış beyin boşluğuma(evet) yıldızlar kadar.
Hepsi aynı anda yanardı gecenin fenerlerinin, o gözlerin birkaç çifti hariç.
Şimdi onlarda mat.
Böyle olunca beklemek,
zulüm geliyor insana.

Yalnızlık ve yorgunluk, dolanıyor saçlarıma, tatlı esintisinde umudun...
Yinede kaldırıyor bu yel beni yerimden,
Rahatsızlık verici, göz yaşartıcı olup, harekete mümkün kılıyor yetmiş üç buçuk kiloluk yığını.
Bir umut avare sokaklarda, dolmuşta kalan son ağıtlarda, "dönüp bakasın"ı bekliyorum.
Tüm bu fırtına bunun için...
Aslında iş, yeni bir merhabaya muhtaç dört odacıklı yegane evim.

17.aralık.2013.salı.saat.03.24

rönesansöncesiçalansonşarkıeşliğinde

Aşk şiiri (Ölüm)

Hastayım sana kadın.
Kusurlarını,
Kusurlarınla (Seni)
Sevmek o iki güneşe itaat etmekti
Anca, kalbim.

Mübalağasız tektin.
Sende ben beni de kaybettim.

Sonrasını kararttın be kadın...
Elinle,
Elinden;
İçerim zehir, yek dileğim senden olsun.

Kokuyu bende duyuyorum.
Yanık, et üstelik...

Sende sonrası da boştu be kadın!
Çizdin,
Çizersin
Diye bekledim çerçevesiz kağıtlarda.
İçi yalan kağıtlarsa...

Onu bunu geçtim de sana aşık oldum ben,
ölüm.kadın.kokun.nefesin.

11.aralık.2013

saat 00:38