çokkırıcıolabiliyorum

o hiç burda olmadı.

burası hiç gözde değildi.

imrendiğin sadece hatıraydı.

ve boş bulunmuşlukla verilen yanlış cevapları düzeltme isteğindendi

duyduğun pişmanlığın.

sadece gelse yine aynı dolmuş

ineceği durağı beklesem.

belki ozaman beklemezdim

tecrübesizlik konuya hakimdi.

dolayısıyla dili tuttu beyin.

sonrasında insanların

ketleri vardı...

devasa,

önlerinde...

hemen burunlarının dibinde.

bütün duyguları yaşamak varken, 

niye?

salak çünkü...

hepsi salak;

dolmuştaki kız da,

okuldaki kız da,

fotoğrafçı kız da,

o'su da, bu'su da...

genel olarak salaklar gelmiş geçmiş sanırım.

yaşamışlar, seyretmişim bende.

başka şeyler yaşamışım.

tecrübesizlik tekrar konuya hakim olmasın diye.

anlamamış insanlar.

hikayeler yazmamışım.

fakirmişim,

belki bazan yalanlar uydurmuşumdur,

tokum diye...

oysa kırmışım,

kendim hariç hiçkimseyi.

28.temmuz.2013