Vazgeçmişim o vakit.
Ki rüyalardan...
Anca dönmüşüm gerçekliğe,
Herzamanki gibi geç kalınmış umutlar eşliğinde.
N'apalım
Bizdede geç uyuşuyo kalp ve beyin.
Aslında aranan hep göz önünde,
Gören gözün ki, berrak surlardan gördüğü
Kalbe iletse olmaz mı beyin yerine?
Yeni bilinmeze
Yine adım.
Düşen hayatlar stabilden sıfıra,
Umutlar da olmuş meze
İçerim...
İçilmez mi böyle güzel günde?
Aslında günden değil,
Düşüyor ya hayatlar
Ondan..
14.haziran.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder