bütün çiçekler
açtı birden
ben giderken
bütün sırlar
döküldü dilden,
maskeler düştü birden
yaşlar döküldü aydan
suskunluğun cezası derin
dil oynaşsaydı incilerle
neler yaşardın keşkeler yerine
utangaç, çekingen,
gereksiz duygular.
kokular bile ben giderken güzel
öpüşler aynı şemal
sarılışlar
gülüşler belki.
zehir kokular belli başkalarına,
ki ben gidiyorum diyardan
sen nerdeydin deme fırsatı bulmadan insanlar
akmış yaşlar dudaklardan.
12.ağustos.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder