düşlerin altmetnindeki mutluluktan önce eskişehirde

I.
Eyy dünya dönüp durusun
Başımdan habersizce.
Umrum değil belki hızın.
Ama umrumda delicesine rüyalarındaki sonbaharlar.
Artık ilkinden bir bahar lazaım bu soluk bülbüle.
Ruhumun derinlerinde gömülü defineler gibi bulunmaya muhtacım.
Dolanırken damarlarımda promillerce alkol.
Umrumda mı sence dudaklarının bi başkasında ıslanması?
Ağırlaşması gözlerinin bi başkasının göğsünde.
Ben mecbur değil miyim ki sevgiye?
Bende insanım,
Hamurlaşıncaya, çamuraşıncaya kadar.
Tek dileğim bahar olsun yağsın gökyüzünden,
Beni umursamadan yağsın gözlerimden,
Son dileğim
Aynı çamur olalım bilmediğim renklerde..

II.
Bırakayım kendimi kollarına en boş şişelerin.
Yeni açılan yelekenlerin rüzgarı olayında dostlarımı alayım canıma.
Beni koynunda bırakan ruhlar bulunsun bütnü ömrümde.
Bana hep gülen dudaklar bulunsun safi hayatımda,
Sadece beni kaldıran kollar olsun yaşlanan gözlerimde.
Sarkan torbalar yeni patlamış pınarların isleri.
Kendimi bırakmışım belkide yıldızların koynuna.
Aşk yok olmaktı bende,
Ki bende bende değildim.

III.Yıldız damlalarının özleridir aslında gökyüzünde umarsızca dolaşanlar.
Her yıldız biz acının yüzgöz olmuş halidir aşkla.
Ondan kelli parlarlar gözümüze batana kadar.
Belkide isterler başka yaşamları bizim hayatlarımızda.
Ama budur yaşanan,
Yıldızların damlaları arasında unutlan okunmayan kitapların ayraçları gibi.
Belkide beklenmeyen günlerin şafaklarıdır unutmamamız gereken.
Ama çoktan unutulmaya yüz tutmuş anılar..

mart 2013